کد مطلب:315820 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:193
سخن فرزند حیدر کرار با مارد بن صدیف تغلبی در میدان جنگ
مارد كه از شجاعان لشكر عمر سعد لعنة الله علیهما بود وقتی در برابر حضرت عباس علیه السلام قرار گرفت، خواست از راه مكر و حیله جان به در برد زبان نصیحت گشود حضرت كه از هدف وی آگاه بود به او فرمود:
«انی أری حیلك فی مناح تذروه الریاح أو فی الصخرة الاطمس لا تقبله الانفس و أنا یا عدو الله و عدو رسوله فمعود للقاء الابطال و الصبر علی البلاء فی النزل و مكافحة الفرسان و بالله المستعان أ لیس اتصالی
[ صفحه 120]
برسول الله و أنا غصن متصل بالشجر و تحفة من نور جوهره و من كان من هذه الشجرة فلا یدخل تحت الذمام و لا یخاف من ضرب الحسام فأنا بن علی لا عجزت عن مبارزة الاقران و ما اشركت بالله لمعة بصر و لا خالفت رسول الله فیما أمر و أنا منه كالورقة من الشجرة و علی الاصول تثبت الفروع فخذ فی الجد و اصرف عنك الهزل الی فكم من صبی خیر من شیخ كبیر عند الله تعالی». [1] .
«نیرنگ های تو مانند گیاهان خشكی است كه باد آن را پراكنده می نماید و یا مانند بادی است كه بر كوه استوار گذر می نماید، در دل نمی نشیند، ای دشمن خدا و دشمن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم من مرد میدان یلان و پهلوانانم و در وقت گرفتاری پایداری می نمایم در برابر رزم آوران سخت پافشاری می كنم و از خدای سبحان یاری می جویم.
آیا من با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پیوند خویشی ندارم؟ و آیا من شاخه ای از همان درخت نیستم؟ و تحفه ای از همان گوهر پاك نمی باشم.
كسی كه از آن شجره طیبه باشد زیر بار ننگ و عار نمی رود و از شمشیر نمی ترسد من پسر علی علیه السلام هستم هیچ گاه از مبارزه ی همتایان ناتوان نشده ام و یك چشم به هم زدن برای خدای تعالی شریك قرار نداده ام و هرگز با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مخالفت نورزیده ام، من شاخه ای از درخت نبوتم و شاخه همان خاصیت تنه را دارد با من از در مكر و حیله سخن نگو با جد و جهد وارد كارزار شو فراوان اند كودكانی كه نزد خدای از پیرمردان بهترند».
«انی أری حیلك فی مناح تذروه الریاح أو فی الصخرة الاطمس لا تقبله الانفس و أنا یا عدو الله و عدو رسوله فمعود للقاء الابطال و الصبر علی البلاء فی النزل و مكافحة الفرسان و بالله المستعان أ لیس اتصالی
[ صفحه 120]
برسول الله و أنا غصن متصل بالشجر و تحفة من نور جوهره و من كان من هذه الشجرة فلا یدخل تحت الذمام و لا یخاف من ضرب الحسام فأنا بن علی لا عجزت عن مبارزة الاقران و ما اشركت بالله لمعة بصر و لا خالفت رسول الله فیما أمر و أنا منه كالورقة من الشجرة و علی الاصول تثبت الفروع فخذ فی الجد و اصرف عنك الهزل الی فكم من صبی خیر من شیخ كبیر عند الله تعالی». [1] .
«نیرنگ های تو مانند گیاهان خشكی است كه باد آن را پراكنده می نماید و یا مانند بادی است كه بر كوه استوار گذر می نماید، در دل نمی نشیند، ای دشمن خدا و دشمن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم من مرد میدان یلان و پهلوانانم و در وقت گرفتاری پایداری می نمایم در برابر رزم آوران سخت پافشاری می كنم و از خدای سبحان یاری می جویم.
آیا من با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پیوند خویشی ندارم؟ و آیا من شاخه ای از همان درخت نیستم؟ و تحفه ای از همان گوهر پاك نمی باشم.
كسی كه از آن شجره طیبه باشد زیر بار ننگ و عار نمی رود و از شمشیر نمی ترسد من پسر علی علیه السلام هستم هیچ گاه از مبارزه ی همتایان ناتوان نشده ام و یك چشم به هم زدن برای خدای تعالی شریك قرار نداده ام و هرگز با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مخالفت نورزیده ام، من شاخه ای از درخت نبوتم و شاخه همان خاصیت تنه را دارد با من از در مكر و حیله سخن نگو با جد و جهد وارد كارزار شو فراوان اند كودكانی كه نزد خدای از پیرمردان بهترند».
[1] خصايص عباسيه، ص 141 و 142.